door Evelien, gastblogger – Zelf had ik voor een tijdje al een vaag vermoeden, maar na het lezen van de blog van Ilse weet ik het zeker. Ik heb een suikerverslaving. Het is al mogelijk dat je bij slechts 1 van de 5 symptomen een suikerverslaving hebt en ik kon mezelf in alle 5 symptomen herkennen. Behoorlijk confronterend dus.
Ik eet veel. Ik eet als ik honger heb, als ik me verveel of als ik me gewoon beter wil voelen. Wat eigenlijk averechts werkt, want zodra ik weer een suiker vreet festijn achter de kiezen heb begin ik me alweer rot te voelen over wat ik heb gedaan. Ik heb wel eens geprobeerd te minderen. Eén bakje in plaats van de hele zak chips of maar één glaasje in plaats van de hele fles cola. Zodra de zak of de fles open is kan ik het echter toch niet laten om nog een bakje of glaasje te nemen. Voor ik het door heb zijn de zak en de fles alweer leeg. Soms word ik ’s nachts misselijk wakker. Ik weet dat het door de vreetbuien komt en ik voel me dan echt verschrikkelijk. Elke keer zeg ik weer tegen mezelf “dit nooit weer”, maar zodra ik weer een suiker zoete vreetbui heb, bevind ik me weer precies op hetzelfde punt. Misselijk midden in de nacht.
Verslaafd zijn aan suiker klinkt minder erg dan verslaafd zijn aan alcohol, roken of drugs. Maar in principe doen ze allemaal hetzelfde: ze maken ons lichaam kapot. Verslaafd zijn aan suiker is misschien nog wel erger, omdat we onze verslaving overal en altijd kunnen halen. Er zijn geen instellingen waar we heen kunnen gaan om hulp te zoeken. We moeten het zelf maar uitvogelen. Zo moeilijk zal het wel niet zijn dan.
Nou dat is behoorlijk moeilijk. Overal waar je komt of waar je langs loopt, is er verleiding. Voor mij begint het al op school. De heerlijke dingen die ze maken in de kantine vullen de gangen met een heerlijk aroma. Dan op het station loop ik langs de AH to go, de Starbucks, een Smullers (snackbar) en zelfs een Burger King. Daarna moet ik nog een klein stukje naar huis fietsen, maar natuurlijk moet ik op mijn route langs de winkelstraat de Schrans. Waar ze onder andere ook een Albert Heijn hebben. Overal verleiding dus.
Wat werkt er voor mij? Ik moet gewoon in één klap stoppen. Ik kan niet gewoon minderen. Zodra het in huis is, gaat het op. Dus dan kan ik het maar beter voorkomen. Ik lever mijn portemonnee ook in bij mijn ouders. Zo voorkom ik dat me toch weer eens laat gaan. Ik hoop ooit wel een balans te vinden, maar voor nu ga ik gewoon cold turkey. Als jullie nog tips hebben dan hoor ik ze graag.
Tot de volgende keer,
Groetjes Evelien